Ready for takeoff!
Door: Ashley
Blijf op de hoogte en volg Ashley
17 September 2013 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Toen ik dit reisje plande, was ik niet van plan om een reisverslagje via internet bij te houden, maar ik heb nu al dingen meegemaakt die ik toch graag even wil delen, en misschien dat dit tripje het begin is van vele andere reisjes!
Hoewel ik heel vastberaden was toen ik deze reis had gepland, begon ik de spanning toch wel wat in mijn buik te voelen toen het steeds dichterbij kwam. Op Schiphol had ik het dus ook wel even moeilijk, waardoor ik met een betraand gezichtje door de paspoortcontrole moest.
Eenmaal aan de andere kant nam de spanning wel af, want ik zag mijn moeder in haar blauwe uniform hard aan het werk om mij een lekker plekje in het vliegtuig te bezorgen. En dat is gelukt! Ik ben heel erg verwend door al het personeel aan boord. Ik schrok wel even toen de stewardess mij naar voren riep want ik was bang dat ik alsnog niet mee zou komen met de vlucht. Maar gelukkig was dat niet waar: deze mevrouw vroeg zelfs of ik het leuk vond om tijdens het opstijgen in de cockpit te zitten! Dat liet ik me natuurlijk geen tweede keer vragen!
De piloten waren ontzettend aardig en hebben me alles uitgelegd. Ik kreeg een koptelefoontje op zodat ik ook met de verkeersleiders kon meeluisteren.Kilo, Bravo, Foxtrot: het hele NAVO alfabet heb ik voorbij horen komen. Het opstijgen was heel gaaf en ik genoot echt van deze ervaring, wat maakte dat ik al mijn spanning al weer was vergeten.
Na een tijdje in de cockpit ben ik naar mijn stoel gegaan, maar de piloten zeiden dat ik mocht terugkomen wanneer ik daar zin in had. De vlucht ging voor mijn gevoel redelijk snel voorbij, hoewel de reis langer duurde dan ik verwachtte, ruim acht uur. Ik heb niet geslapen, maar wel twee films gekeken en vooral lekker gegeten van wat er geserveerd werd. Ik heb zelfs per ongeluk een smurrie van makreel gegeten (ieeeeell), maar gelukkig kreeg ik daarna een ijsje om de smaak mee weg te spoelen...
Vlak voor de landing ben ik weer terug gegaan naar de cockpit om te zien of ze het vliegtuig ook weer veilig aan de grond zouden kunnen krijgen. Ondertussen had ik vanaf de lucht uitzicht op New York, gaaf!
Veilig geland. Ik heb iedereen aan boord bedankt en ben verder gegaan. Eerst een uur in de rij wachten om door de paspoortcontrole te mogen, om een vervolgens aan een kruisverhoor te worden onderworpen. Het is blijkbaar erg verdacht dat ik solo een stedentripje maak....
Ik ben helemaal gesloopt en voel me net een zombie. In de bus zie ik al flarden van het Amerikaanse schoon, zoals grote auto's, gele schoolbussen en Amerikaanse vlaggen op bijna ieder gebouw, maar omdat ik zo moe ben kan ik er nog even niet van genieten. Na een bus, twee metro's en een taxirit ben ik dan eindelijk in het hotel aangekomen. Het is een mooi hotel en ik heb een ruime kamer met twee mega bedden. Na even water te hebben gehaald in de supermarkt tegenover het hotel, heb ik me op een van de bedden gestort... om vervolgens om drie uur plaatselijke tijd wakker te worden. Het begin van de jetlag. Ach, zo heb je wat aan je dag!
Dus vandaag vroeg uit de veren en lekker genieten van alles wat de stad te brengen heeft!
Hoewel ik heel vastberaden was toen ik deze reis had gepland, begon ik de spanning toch wel wat in mijn buik te voelen toen het steeds dichterbij kwam. Op Schiphol had ik het dus ook wel even moeilijk, waardoor ik met een betraand gezichtje door de paspoortcontrole moest.
Eenmaal aan de andere kant nam de spanning wel af, want ik zag mijn moeder in haar blauwe uniform hard aan het werk om mij een lekker plekje in het vliegtuig te bezorgen. En dat is gelukt! Ik ben heel erg verwend door al het personeel aan boord. Ik schrok wel even toen de stewardess mij naar voren riep want ik was bang dat ik alsnog niet mee zou komen met de vlucht. Maar gelukkig was dat niet waar: deze mevrouw vroeg zelfs of ik het leuk vond om tijdens het opstijgen in de cockpit te zitten! Dat liet ik me natuurlijk geen tweede keer vragen!
De piloten waren ontzettend aardig en hebben me alles uitgelegd. Ik kreeg een koptelefoontje op zodat ik ook met de verkeersleiders kon meeluisteren.Kilo, Bravo, Foxtrot: het hele NAVO alfabet heb ik voorbij horen komen. Het opstijgen was heel gaaf en ik genoot echt van deze ervaring, wat maakte dat ik al mijn spanning al weer was vergeten.
Na een tijdje in de cockpit ben ik naar mijn stoel gegaan, maar de piloten zeiden dat ik mocht terugkomen wanneer ik daar zin in had. De vlucht ging voor mijn gevoel redelijk snel voorbij, hoewel de reis langer duurde dan ik verwachtte, ruim acht uur. Ik heb niet geslapen, maar wel twee films gekeken en vooral lekker gegeten van wat er geserveerd werd. Ik heb zelfs per ongeluk een smurrie van makreel gegeten (ieeeeell), maar gelukkig kreeg ik daarna een ijsje om de smaak mee weg te spoelen...
Vlak voor de landing ben ik weer terug gegaan naar de cockpit om te zien of ze het vliegtuig ook weer veilig aan de grond zouden kunnen krijgen. Ondertussen had ik vanaf de lucht uitzicht op New York, gaaf!
Veilig geland. Ik heb iedereen aan boord bedankt en ben verder gegaan. Eerst een uur in de rij wachten om door de paspoortcontrole te mogen, om een vervolgens aan een kruisverhoor te worden onderworpen. Het is blijkbaar erg verdacht dat ik solo een stedentripje maak....
Ik ben helemaal gesloopt en voel me net een zombie. In de bus zie ik al flarden van het Amerikaanse schoon, zoals grote auto's, gele schoolbussen en Amerikaanse vlaggen op bijna ieder gebouw, maar omdat ik zo moe ben kan ik er nog even niet van genieten. Na een bus, twee metro's en een taxirit ben ik dan eindelijk in het hotel aangekomen. Het is een mooi hotel en ik heb een ruime kamer met twee mega bedden. Na even water te hebben gehaald in de supermarkt tegenover het hotel, heb ik me op een van de bedden gestort... om vervolgens om drie uur plaatselijke tijd wakker te worden. Het begin van de jetlag. Ach, zo heb je wat aan je dag!
Dus vandaag vroeg uit de veren en lekker genieten van alles wat de stad te brengen heeft!
-
17 September 2013 - 12:38
Daphne:
Hai lieve Ashley, ik heb net je whats appje ontvangen en ga nu lezen hoe de reis verlopen is. Enjoy yourself, greets to Obama! Enne...ga ik weer....doe voorzichtig. Niet met vreemde lelijke mannen mee of mannen die t-shirts met lange mouwen dragen! ;-) Knuf Daphne -
17 September 2013 - 20:32
Patrick:
hey schatje,
leuk hoor je reisverslag te lezen dus maak er nog maar een paar en zo heb je tenminste wat te doen tijdens je vakantie.
Hoop dat het bevalt in dat dorp daar.
Veel plezier
xx
-
17 September 2013 - 22:35
Mam:
Hai Ash.
Leuk om te lezen hoop je strks ff op Skype te zien hoe is je eerste indruk van de stad.
Vond Alexandria wel iets kneuterigs hebben .Hoop dat je lekker weer hebt hier is het echt herfst.
geniet lekker en doe voorzichtig
kus mam -
19 September 2013 - 21:28
Gezina:
Zo dat was dus een goed begin zo in de cockpit!!
Handig die connecties...;-)
Wel fijn dat je niet hoefde te bukken bij de douane ....
is toch nis raars zo alleen... zij gaan gewoon niet weten dat jij een stoere swa bent noh!!!
enjoy XXX -
14 Januari 2014 - 23:55
Elly:
Lieve Ashley
Ik vind dat je een leuke stijl van schrijven hebt,
en dat ik zo je interesse dat jou bezig houd kan
volgen.Ik hoor van je mams dat je je volgende
reis weer aan het voorbereiden bent, ik kan niet
veel vrouwen die alleen op vacansie gaan je bent
stoer.Ik hoor nog wel van je plannen.
Groet Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
